In onze podcastreeks 'Stemmen tot zorgen' praten we elke maand met een zorgprofessional over digitalisering in zijn of haar job. In de tweede aflevering duiken we met Charlotte Meersschaut in de apothekerswereld. Wat zijn de takeaways van het gesprek? Deel 2: samenwerking en informatie-uitwisseling tussen zorgprofessionals.
Over ‘Stemmen tot zorgen’
‘Stemmen tot zorgen’ is dé podcastreeks over de digitalisering van de Belgische zorg. In elke aflevering praat onze host Sooike Stoops met een zorgexpert over een specifiek topic binnen domeinen zoals digitale samenwerking, dataveiligheid en AI-technologie.
We gaan verder met de audiopodcastreeks en zoeken met apotheker Charlotte Meersschaut naar een antwoord op 1 centrale vraag: kan digitalisering ons zorglandschap redden?
Abonneer je hieronder op ‘Stemmen tot zorgen’ via je favoriete podcastkanaal
Onze host Sooike Stoops legt 3 geluidsfragmenten uit een recent rondetafelgesprek van Connecting Care met vier zorgexperts voor aan apotheker Charlotte Meersschaut.
Deel 2 lees je in dit artikel. Lees zeker ook:
Fragment 2 - Hoe verloopt de samenwerking en informatie-uitwisseling tussen zorgprofessionals?
In het tweede fragment vertelt Karlien Hollanders over de uitwisseling van patiënteninformatie. Zij was vroeger zelf apotheker en werkt nu voor de overheid aan patiëntenplatformen.
“Er moet ergens een plek zijn. Dat mag een fysieke plek zijn, dat mag verdeeld zitten, maar er moet ergens een plaats zijn waar heel mijn medisch dossier is. En dan moeten daar viewer-lagen op gebouwd worden in functie van wie naar die data wil kijken. Ik als patiënt heb heel andere info nodig in een andere taal dan als er een orthopedist, om terug het voorbeeld te nemen, naar mijn data kijkt. Dus zoals ik zei, een pediater ziet heel graag alles en dus die heeft een soort dashboard nodig dat van die 410 documenten een samenvatting geeft, maar ook toelaat om dan toch door te klikken naar dat specifieke document om dat echt in detail te gaan bekijken enzovoort. Ik heb echter ook met een heel gekende orthopedist gesproken. Die zei: "Ik moet eigenlijk niks weten, ik wil eigenlijk alleen maar weten wat er al ooit met die heup is gebeurd."
Het is zinvol om een vaste apotheek te hebben
Sooike: “Als apotheker kan jij het medisch dossier van je patiënten niet zien. Ben jij meer zoals de pediater, waarover Karlien het heeft, die graag meer inzicht zou hebben in patiëntendossiers, of meer zoals die orthopedist die enkel erg specifieke informatie wil in functie van een bepaalde behandeling?”
Charlotte: “Ja, als je de hele info en de hele historiek, alle bloedresultaten en weet ik veel wat zou krijgen, dan is dat heel onoverzichtelijk. Dus is het belangrijk dat er ergens een filter kan opzitten. Wij hebben geen inzicht in het medisch dossier, maar wel in het farmaceutisch dossier. Wij hebben dus wel een inzicht in medicatiehistoriek, niet alleen wat er bij ons in apotheken is afgehaald en wat wij systematisch op naam zetten, ook OTC-medicatie. Maar ook wat zij van medicatie afgehaald hebben bij andere apothekers.”
Sooike: “Het verdwijnt van je e-ID, maar jullie kunnen het blijven zien eens een bepaald geneesmiddel is opgehaald?”
Charlotte: “Ja, wij kunnen zien of een patiënt een bepaald medicijn al ergens anders een keer gehaald heeft, zodanig dat wij daar dan de correcte zorg voor kunnen geven. Want we hebben ook bijvoorbeeld zicht op misbruik, overgebruik, systematisch gebruik van bijvoorbeeld ontstekingsremmers. Als je kan zien dat die patiënt elke twee maanden een ontstekingsremmer haalt, is het dan niet beter om die patiënt richting de kinesist door te verwijzen omdat dat probleem blijkbaar toch altijd terugkomt. Maar daar heb je dan niet de mogelijkheden toe, buiten dat je het advies geeft aan de patiënt, om dan zelf initiatief te nemen.”
"Het is zeker interessant om daar inzicht in te hebben, maar het zou absoluut beter kunnen. Bijvoorbeeld als er een overkoepelend systeem zou bestaan, dat een zorgverlener in zijn eigen software kan integreren, waar je aan een patiënt een bepaalde nota kunt koppelen. Ik heb bijvoorbeeld die patiënt doorverwezen naar een diëtist, of ik heb die naar een bewegingscoach gestuurd, of ik heb de suggestie gegeven om iets aan het voedingspatroon te doen bijvoorbeeld. Dan kun je daar als andere zorgverlener op inpikken. Dat zou handig zijn om de communicatie tussen zorgverleners vlotter te laten verlopen, wat alleen maar in het voordeel van de patiënten is. Maar zonder dat er een extra druk is van je moet gaan bellen naar een dokter, je moet gaan bellen naar een kinesist, naar een diëtist.”
Sooike: “Want dat is nu wel het geval: jij kan het advies geven maar het is uiteindelijk een arts die moet doorverwijzen. Of kunnen mensen gewoon op basis van jouw advies stappen zetten?”
Charlotte: “Zij kunnen het initiatief nemen om dit te vragen aan een arts: zou het misschien toch een keer niet zinvol zijn om langs een kinesist te gaan? Maar de uiteindelijk beslissing ligt bij de arts.”
Sooike: “Die samenwerking met huisarts is dus belangrijk. Op welke manier doen jullie dat nu dan? Want er moet wel wat informatie doorgegeven worden natuurlijk.”
Charlotte: “Vaak is dat via telefoon en via mail, maar meestal is dat pas wanneer dat er iets is waar je niet over kunt. Ik denk dat die communicatie veel vlotter zou kunnen, maar het mag natuurlijk niet via verschillende kanalen zijn. Het moet geïntegreerd zijn, het moet eenvoudig zijn. Nu zijn dat mails, telefoons, zelfs mensen contacteren via Facebook en Messenger en dergelijke. Dus je moet alle bordjes in de lucht houden en ook naar andere zorgverleners toe zou het gemakkelijk zijn dat dat gewoon geïntegreerd zit in jouw software systeem. Want iedereen gebruikt software, maar dat communiceert niet met elkaar. Het zou gemakkelijk zijn als je dan meldingen hebt binnen jouw software bij dringende, belangrijk zaken. Dat je ook weet wat de boodschap is geweest bijvoorbeeld bij de huisarts of bij de diëtist of de kinesist, dat je daar kan op inspelen.”
“Het zou handig zijn als er op een vlotte manier communicatie kan zijn naar artsen, naar thuisverpleging, naar diëtisten, kinesisten, maar ook naar collega-apothekers. Want het is ook niet leuk voor een patiënt dat hij of zij altijd opnieuw dezelfde boodschap krijgt maar dat je bijvoorbeeld als apotheker een berichtje kunt sturen over een bepaalde patiënt: is het niet zinvol om een keer te kijken naar een bepaalde doorverwijzing bijvoorbeeld.”
“Het zou handig zijn als er op een vlotte manier communicatie kan zijn naar artsen, naar thuisverpleging, naar diëtisten, kinesisten, maar ook naar collega-apothekers.”
Charlotte Meerschaut
Apotheker
Sooike: “Ja, en dat farmaceutisch dossier, dat is wel iets waar alle verschillende apotheken aan kunnen?”
Charlotte: “Dat is eigenlijk via je e-ID. Je kan dat verbergen als patiënt, maar normaal staat dat standaard open. Maar het farmaceutisch dossier is dan bizar genoeg iets waar de arts helemaal geen zicht op heeft. Dus de arts kan niet zien hoeveel doosjes slaapmedicatie door andere artsen zijn voorgeschreven en afgehaald bijvoorbeeld. Dat vind ik zo absurd. Slaapmedicatie is nu niet terugbetaald, dus dat kost de overheid geen geld. Maar het gaat even goed over terugbetaalde pijnstillers bijvoorbeeld. En dat kost op de duur wel heel veel geld.”
Sooike: “Ja, dat doet mij denken aan het gesprek dat ik vorige keer had met Charlotte Goemaere, die zelf huisarts is. En zij zag bij haar grootvader, die naar verschillende specialisten moest gaan omwille van nierproblemen, hartproblemen, dat de beta-blokker telkens aangepast was. En die twee specialisten wisten dat niet van elkaar. Dat zijn dan effectieve dingen die voorkomen zouden kunnen worden.”
Charlotte: “Ja, en dat zijn dingen die uitkomen bij de apotheker. Maar als je altijd bij een andere apotheker gaat, dan komt dat niet uit. En dan kan het heel lang duren dat er medicatie dubbel genomen of steeds aangepast wordt. En dat specialisten en huisartsen dat niet van elkaar weten.”
“Dus dat is eigenlijk ook een rol van de apotheker, om dat soort zaken eruit te filteren. Dat is waarom wij proberen om huisartsen en specialisten te bereiken. Maar soms is dat zo'n gedoe om in de consultatieuren binnen te geraken in het ziekenhuis en dan nog de arts aan de lijn te krijgen. Dat duurt soms heel lang om met één strategie naar boven te komen. Dat zou beter moeten. De artsen zouden op z'n minst ook moeten kunnen zien wat er voorgeschreven is door welke collega.”
Sooike: “Ja, dus de communicatie tussen al die verschillende zorgverstrekkers zou beter moeten kunnen. Zie je dat daar initiatieven voor bestaan?”
Charlotte: “Eigenlijk geen idee helaas. Momenteel is het allemaal via telefoon en via mail. Maar ja, bij een telefoon kom je dan terecht bij een secretariat en dan op de wachtband. En je bent de zoveelste in de rij. En via mail wordt dat als niet dringend behandeld. Ook door ons want je kunt daar niet altijd op zitten. Maar ondertussen hang ik een kwartier tot twintig minuten aan de lijn maar ondertussen staat de apotheek vol met andere patiënten. Dat zou allemaal veel efficiënter moeten kunnen. Als iedereen wat meer zicht heeft op bepaalde zaken en dat hoeft daarom echt niet tegen de privacyregels in te druisen. Maar dat zijn zaken die alleen maar belangrijk zijn in het kader van de gezondheidszorg.”
“Als je altijd bij een andere apotheker gaat, dan komt dat niet uit. En dan kan het heel lang duren dat er medicatie dubbel genomen of steeds aangepast wordt.”
Charlotte Meerschaut
Apotheker
Wil je meer ‘Stemmen tot zorgen’ horen? Abonneer je nu via je favoriete podcastkanaal!
Huisarts Charlotte: “Het zou zo veel beter zijn indien we op één platform samenwerken.”
“We zijn op weg naar een soort Spotify voor de zorg”
